|
|||||||||||||||
|
Калыханка Пайшоў коцік на вуліцу, Адмарозіў лапку, Сядзіць коцік на парозе – Просіцца ў хатку. Пайшоў коцік на сена – Змерзла ў яго калена, Хоча коцік грэцца – Няма дзе яму дзецца – Палез бы на вышкі – Дык баіцца мышкі, Улез бы на палаткі – Дык баіцца бабкі. Дзіцячыя пацешкі *** Гута-та,
гута-та, Села
баба на ката, Паехала
ў госці, паламала косці.
*** Скок-скок-падскок, Малады
драздок, Па
вадзічку пайшоў, Маладзічку
знайшоў, Маладзічанька-невялічанька, Сама
з вяршок, Галава
з гаршок. *** Ішоў
казёл дарогаю-дарогаю-дарогаю…. Знайшоў
казу бязрогую, бязрогую, бязрогую, Давай
каза паскікаем-паскікаем-паскікаем, І
ножкамі пабрыкаем-пабрыкаем-пабрыкаем. Скікі-скікі-скікі-хлопчык
вырасце вялікі. *** Чыры-чыры
варабей, Не
клюй маіх канапель, А
клюй свае проса, Да не
зламі носа. Чыр!
– паляцелі! Іванку
на галоўку селі. *** Кую-кую
ножку Паеду
ў дарожку, Куплю
чаравічкі, Адзену
на ножку,
Дарожка
крывая, Ножка залатая. *** Ду-ду-ду, Ду-ду-ду,
Прыляцела
сініца, Галубова
сястрыца, Бяры
голуб булаву. Ды бі
бабу па лабу, Няхай
баба коціцца, Ды ў балоці ўтопіцца, А ў
балоці гускі, Пайшлі
да Маруські, А ў
Маруські ганкі, Смаловыя
лаўкі, Як
сеў – прыкіпеў, Дадому
– ніўпамкі.
( Запісана ад Гукайла Вольгі Іванаўны, 1920 г.н.) Загадкі Несла
дзеўка ў
кошыку 10 яек. А дно ўпала. Колькі яек засталося? (ні воднага) Вісіць
– зялёны,
ляціць – жоўты, ляжыць – чорны. (ліст) Стукае-грукае,
а
нідзе яго не відна. (гром) То
ціхі, то
ўзвіваецца пякучы, не сабака – а
кусаецца. ( агонь) Як
яны нарадзіліся,
то дзед і баба паявіліся. ( унукі) Цераз
чорную нару
ляціць у гару. (дым) На
слупах бялёных –
шапкі зялёных. (бярозы)
Замовы ( падчас збору фальклорнага матэрыялу. Гутарка з Назарчук Галінай Сцяпанаўнай, 1931 г.н.) *** 30 красавіка адзначаецца свята пчаляроў – Зосім-пчальнік. Гэта
заступнік усіх пчаляроў. Яны моляцца яму і
звяртаюцца за дапамогай. Калі пчол вывозяць на пасеку, то гавораць
такую
замову: «Паляці
мая пчала на ўсе 4 бакі, за жоўтымі саскамі, за
салодкімі мядамі, прынясі мед у свае вуллі. Як асяцёр-рыба бяжыць у
мора, так
бы мая пчолка ляцела ка мне, рабу Божаму, ляцела б на пасеку, як з рэк
і ручаёў
бяжыць вялікая рыба ў мора, так бы мая
пчала ляцела б з усякіх карчоў, з цёмных лясоў, з лугавін і з балот, з
чорнай
гразі, з чыстага поля, набраўшыся, напіўшыся жоўтымі воскамі, сядала б
у свае
вуллі са сваім смірэннем, з пладом і павозам Богу на славу, а мне, рабу
Божаму,
у пажытак вавекі вякоў».
|
||||||||||||||
|