Дзякуючы такім сустрэчам матэрыялы бібліятэкі пастаянна папаўняюцца

Мясцовыя прыкметы і павер'і

Пакуль сваё поле ці агарод не засееш – не пазычай насення, бо не будзе ўраджаю.
        Калі хтось на цябе нядобра гляне, то ціхенька скажы: «Соль табе ў вочы, засланка ў плечы» -  тады цябе чалавек не сурочыць.
        Калі выганяюць карову ў поле, то паганяюць дубчыкам вярбы, асвечанай у царкве ў вербную нядзелю. Калі такога дубчыка няма, гаспадыня бярэ іншы, але праганяць карову кожны дзень трэба адным і тым  жа дубчыкам, бо калі яго выкінеш па дарозе, то карова не будзе глядзець статак, а будзе ўцякаць дадому або ў шкоду. Паганяючы карову, прыгаворваюць: глядзі, кароўка, чарады, як почапка вады.
        Жураўлі ляцяць высока – да зімы яшчэ далёка.
        Зіма не наступіць да той пары, калі з бярозы не ўпадуць апошнія лісты. Пакуль на бярозе ёсць лісце, то колькі б разоў не выпадаў снег, ён усё роўна растане.
        Распусцілася бяроза раней вольхі – будзе вельмі мокрае лета.
        Гром грыміць на голы лес – будзе год галодны.
        Малады  бусел на крыло – гаспадар за жніво.
        Груша зацвіла – саджай бульбу.
        Бусла заб'еш – гора нажывеш.
        Калі рана прылятаюць ластаўкі, то і вясна будзе    
        ранняя.
        Калі мурашкі перасяляюцца на высокае месца, лета будзе даждлівае.
        Першага жніўня – Макрына або Макрыны. У гэты дзень часта ішоў дождж і розныя прыкметы звязвалі з гэтым днём. Казалі: калі на Макрыны дождж, то ўвесь жнівень і восень будуць мокрыя, а калі дажджу няма, то і восень будзе сухая.
        Другога жніўня – Ілля. У гэты дзень таксама чакалі дажджу і казалі: прыдзе Ілля і  наробіць гнілля. Калі гэты дзень быў пагодлівы, то прадказвалі  добры другі  ўкос. У Санюках лічылі: калі на Іллю ішоў дождж, то пасля гэтага дня забаранялася купацца ў рэчцы, асабліва дзецям. Казалі: купацца нельга, бо Ілля памачыўся ў ваду.
(Запісана ад Сарочанка Антолі Барысаўны, 1920 г.н.)

        Самае высокае месца ў Санюках – узгорак з назвай «Касцелішча». Тут расце  вельмі стары дуб, гэта самае высокае дрэва ў вёсцы. Час ад часу на яго верхавіну прылятае крумкач.  Мясцовыя жыхары прыкмецілі: у які бок у бязветранае надвор'е крумкач павернуты дзюбай, неўзабаве, прыкладна праз паўсутак падуе вецер. Гэта прыкмета праверана дзесяцігоддзямі  і  безадказна дзейнічае на дадзенай мясцовасці.
        У лесе ніколі не трэба праходзіць пад нахіленым дрэвам – «чортавымі варотамі» - бо абавязкова заблукаеш. Калі заблукаў – трэба надзець шапку казырком назад, а жанчыне хустку перавярнуць на адваротны бок і зноў завязаць, тады чары лесавіка прападуць і хутка знойдзеш патрэбную дарогу.
        Калі адпраўляешся ў дарогу, хаця б і ў лес, а заяц цераз дарогу перабяжыць, то лепш вярнуцца, бо не будзе ўдачы.
        Калі ластаўкі зрабілі гняздо ў хляве, то гэта вельмі спрыяла добраму вядзенню гаспадаркі. Нельга разбурваць гняздо ластаўкі, каб не наклікаць бяду на селішча. Дзецям забаранялася браць у рукі яйкі ластаўкі, бо твар пакрыецца рабаціннем.
        Яшчэ старыя людзі казалі збіраецца навальніца, але з-за рэчкі, збоку в.Бабруйкі падзьме вецер,– дажджу не будзе.
        (Запісана ад  Сарочанка  Федара Данілавіча  1922 г.н.)

                ˂1˃ ˂2˃ ˂3˃ ˂4˃ ˂5˃ ˂6˃